Już w średniowieczu powstały wspólnoty, gromadzące się by odmawiać różaniec. Do Polski modlitwa różańcowa dotarła w średniowieczu. Do Bractwa Różańcowego należeli m. in. królowie Zygmunt Stary, Stefan Batory, Jan III Sobieski i wybitni wodzowie – Tadeusz Kościuszko i Kazimierz Pułaski.
Żywy Różaniec to wspólnota religijna osób świeckich, które codziennie odmawiają Tajemnice Różańca. Wspólnoty te często nazywane są Różami. Pierwszą Różę założyła w roku 1826 w Lyonie sługa Boża Paulina Maria Jaricot. Wg Pauliny zjednoczenie serc w jedności tajemnic daje Różańcowi szczególną moc nawracania grzeszników. Podkreślała ona, że „w takiej piętnastce, złożonej z ludzi dobrych, przeciętnych oraz innych, którzy mają jedynie dobrą wolę z „piętnastu węgli”, z których jeden płonie, trzy lub cztery tlą się zaledwie, a pozostałe są zimne”, wkrótce wszystkie razem wybuchną ogniem. I ten ogień płonie na całym świecie do dziś.
Do Polski dzieło to dotarło w XIX w. W krótkim czasie objęło niemal wszystkie parafie w kraju.
Rozpoczynając 25 rok swojego pontyfikatu, Jan Paweł II w liście apostolskim zatytułowanym „Różaniec Dziewicy Maryi” ogłosił Rok 2003 Rokiem Różańca. Wtedy też Ojciec Święty wprowadził nową część różańca, tajemnice światła, uwzględniające lata publicznej działalności Pana Jezusa, „aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii”. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic, a żywe Róże składają się z 20 osób. Każda osoba w danym miesiącu codziennie rozważa przydzieloną tajemnicę różańca. Dzięki temu każdego dnia bractwo odmawia cały różaniec. Jest to jakby wieniec różany składany u stóp Królowej. Opiekunem róży jest zelator. Jego zadaniem jest dopilnować, by każdy należący do róży otrzymał swoją tajemnicę różańcową.
W parafii naszej jest 14 róż różańcowych w tym jedna męska. Róże spotykają się raz w miesiącu. Zawsze w I sobotę miesiąca o godz. 8.00 jest wspólny różaniec przy wystawionym Najświętszym Sakramencie, po nim Msza św. z homilią, a następnie wymiana tajemnic różańcowych. Róża, która zamawia Mszę św. w daną sobotę zwykle też ma spotkanie w salce Domu Katechetycznego przy kawie.
Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, osiem razy w roku, mianowicie:
– w dniu przyjęcia do Żywego Różańca,
– Narodzenia Pana Jezusa (25 XII),
– Ofiarowania Pańskiego (2 II),
– Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III),
– Zmartwychwstania Pańskiego (zgodnie z kalendarzem liturgicznym),
– Wniebowzięcia Matki Bożej (15 VIII),
– w święto Królowej Różańca świętego (w naszej Parafii w pierwszą niedzielę października)
– oraz Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 XII).
